آب منبع حياتي براي هر پديده زيستي و انساني است. امروزه مديريت و حفاظت آب نه تنها در کشورهاي درحال توسعه، بلکه در کشورهاي توسعه يافته هم داراي اهميت بالايي است. در اقتصاد سنتي، آب به عنوان يک عامل توليدي در حسابهاي ملي وارد نمي شود. ولي در واقعيت، آب به طور مستقيم و نامستقيم نهاده اوليه بسياري از کالاها و خدمات است. از چالش هاي فراروي کشور در فرآيند توسعه، مسايل مرتبط با کمبود و کيفيت منابع آب است. ساختار فعلي سازمانهاي مختلف مرتبط با مديريت آب در کشور، بر اساس سياست مجزا کردن مسئوليت ها و عملکردها قرار دارد. هدف اين مطالعه بررسي نقش آب در فرآيند توسعه کشور با استفاده از الگوي تعادل عمومي است. نتايج نشان مي دهد که سهم بخش آب در اقتصاد کلان کم شماري مي شود. عمده ترين دليل اين کم شماري، لحاظ نشدن ارزش واقعي آب در حساب هاي ملي و عدم تعيين حدود و تفکيک ارزش فروش آب در حسابداري ملي است. با توجه به اهميت بخش آب در توسعه اقتصادي و اجتماعي کشور، لازم است که مديريت بخشي منابع آب به سمت مديريت يکپارچه منابع آب سوق يابد. بدين منظور، تنها با ادغام اطلاعات هيدرولوژي و اقتصادي و تهيه حساب اقماري آب مي توان در جهت مديريت يکپارچه آب در کشور گام برداشت.