با گذار از کشاورزی سنتی و افزايش توليد محصولات کشاورزی موضوع بازاريابی اهميت فزاينده‌ای يافته است. هزينه‌های بازاريابی در قيمت پرداختی مصرف‌کننده و قيمت دريافتی توليدکننده تأثير می‌گذارد و کاهش آن موجب بالارفتن رفاه کل جامعه می‌شود. هدف اين مطالعه ارزيابی شبکه بازاريابی محصول انگوردر دو حالت تازه‌خوری و خشکبار در سال زراعی 1389 -90 در شهرستان ملاير استان همدان است. نمونه مورد بررسی متشکل از 379 نفر کشاورز انگورکار، 14 عمده‌فروش و 60 خرده‌فروش است. در اين راستا، مقادير حاشيه بازاريابی، سهم عوامل بازاريابی درحاشيه بازاريابی، ضريب هزينه بازاريابی و کارايی بازاريابی محاسبه شد. يافته‌ها نشان داد که مسير عمده بازاررسانی انگور تازه‌خوری و خشکبار آن به-تـرتيـب متشـکل از «تـوليـدکننـده- خـريـدارمحلـی- خـرده‌فـروش» و «تـوليدکننده- عمده‏فروش- خرده‌فروش» است. همچنين سود خالص کشاورز به ازای هر کيلوگرم خشکبار بيشتر از هر کيلوگرم انگور است. از طرفی، حاشيه بازاريابی در منطقه مورد بررسی بالاست و حاشيه خرده‌فروشی بيش از حاشيه عمده‌فروشی می‌باشد. نتايج محاسبه کارايی نيز نشان داد که مسيرهای عمده بازاررسانی کارايی مناسبی ندارند.

طبقه بندی JEL : Q13, L11, L66