چکیده

تسلط رویکرد درآمد محوری بر جنبه­ های مختلف توسعه، یکی از دلایل ﻋﺪم موفقیت بسیاری از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي کاهش ﻓﻘﺮ و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮي در کشورهای در حال توسعه عنوان شده است. بر همین اساس، علت اصلي فقر، کمبود يا نبود درآمد نمي‌باشد، بلکه فقدان قابليت لازم براي خروج از وضعيت فقر براي افراد فقير است. هدف این پژوهش، پهنه­ بندی میزان و شدت فقر چند بعدی در مناطق شهری و روستایی کشور و مقایسه نتایج آن با معیاردرآمد سرانه می ­باشد. نتایج نشان داد که توزیع و شدت فقر در کشور به ترتیب12.3 و 30.6درصد است. همچنین فقر در مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری شایع­تر است، به طوری که 21.4 درصد خانوارهای روستایی و 5.8 درصد خانوارهای شهری فقیرند. سیستان و بلوچستان فقیرترین استان کشور می­ باشد وخانوارهای استان‌های جنوب شرقی فقر بیشتری دارند.نتایج مقایسه شاخص فقر چند بعدی و شاخص تولید سرانه بدون نفت نشان داد که همپوشانی اندکی بین این دو شاخص وجود دارد. با توجه اهمیت شناسایی آسیب پذیرترین خانوارها در کشور، به نظر می­ رسد که روش فقر چند بعدی می‌تواند فارغ از مشکلات سنجش درآمد و ثروت خانوارها، اطلاعات مفید و همچنین متفاوت از درآمد خانوارها در اختیار سیاست­گذاران قرار دهد.

کلمات کلیدی: شاخص فقر چند بعدی، پهنه­ بندی فقر، روش آلکایر و فوستر، خانوارهای روستایی و شهری.

لینک دانلود